درسی

درس 9

حُسْنُ العاقبة :‌عاقبت به خيري  

كلمه ها و تركيب هاي تازه :

الْال : خاندان

شهد : شهادت داد

اَبْعَدْ : ديد

صدّق :‌تصديق كرد

الاخوان‌: برادر، دوست

عادَ ، يَعودُ : بازگشت

ارْتَعد : ارزيد

غَرُبَ : شيرين شد

استوي : مساوي شد

العطشي تشنه، جمع عطشان

الاسقاط : انداختن

عليْنا : عليه ما

الاشْجَعْ : شجاع تر

الْفتي : جوانمرد

الْقي :‌انداخت

المبين : واضح

ايّ : بلي

الحشيشة : علف خشك

بايع : بيعت كرد

أتي : آمد

الْبّر : نيكي

الطاغية : ستمگر

ثمّ : انجام شد

النعيم : بهشت

الجرّة : كوزه

وزّعَ : تقسيم كرد

الرّووس : جمع رأس ، سر

الفرجْ : گشايش

الرّخاءِ : آسايش

كبّر : تكبير گفت

السّبط : نوه دختري

نحْو : به طرف

سلَّمَ : تسليم شد

المظالِم : ستگري ، جمع مظلمة

  قواعد درس نهم :

جمله دو نوع است : جمله اسميه ، جمله فعليه

جمله فعليه : جمله اي است كه غالباً با فعل شروع مي شود جمله فعليه دو ركن دارد.

الف : فعل

ب: فاعل

فعل : به انجام دادن كاري يا داشتن حالتي در زمان معين دلالت مي كند فاعل همان انجام دهنده كار (فعل) است.

فاعل : در عربي حتماً بايد بعد از فعل بيايد و اگر قبل از فعلي بيايد ديگر فاعل ناميده نمي شود و نام ديگري دارد كه فاعل هميشه رفع مي گيرد و به عبارت ديگر فاعل هميشه دو نوع است و علامت رفع غالباً ( -ٌ يا –ُ ) است.

فعل از جهت ( مذكر و مؤنث) با فاعل خود مطابقت مي كند.

فعل از جهت (مذكر و مؤنث) با فاعل خود مطابقت مي كند.

هر گاه فعل در آغاز جمله بيايدف به آن جمله ي فعليه مي گوئيم.

در صيغه هاي غايب هر گاه فاعل به صورت اسم ظاهر بيايد، فعل به صورت مفرد مي آيد.

هر گاه فاعل به صورت اسم ظاهر نيامده باشد، فعل همراه ضميري مي آيد كه همان ضمير فاعل است

در صيغه هاي مخاطب و متكلم همانند همه زبانها – فاعل به صورت ضمير مي آيد.

مانند : اكتُبُ (انا) – تَكْتبون َ ( و) تكتبين (ي )

به فعل هايي كه معناي آنها با فاعل كامل مي شود، لازم مي گوئيم.

به فعل هايي كه علاوه بر فاعل ، به مفعول نيز نياز داشته باشد متعدي مي گوييم.

مفعول از دو راه تشخيص مي دهيم؟

1. تشخيص از راه معنا

2. تشخيص از راه علامت

قدم نخست براي تشخيص مفعول به همچون ساير نقش ما ، مهم معناي عبارت است. در زبان عربي مفعول به نيز داراي علامتي است كه به وسيله آن مي توان مطمئن شد كه تشخيص ما صحيح بوده و كلمه مورد نظر مفعول به است.

علامت اختصاصي مفعول به معمولاً فتحه ( -َ -ً ) است يعني مفعول به پيوسته منصوب مي باشد.مفعول به معمولاً بعد از فاعل مي آيد.

ضمير منفصل منصوب ( ايّاك و ...) ونيز ضمايز متصل به هر سه قسم كلمه‌، با فعل بيايندف غالباً مفعول به هستند 

  جار و مجرور :

به حروفي از قبيل مِنْ (از) في (در) الي (به سوي) لي(براي ) علي (بر روي) بِ (با) كَ (مانند) عن (از) حروف جر ، به اسم پس از آنها مجرور و به هر دو جار و مجرور مي گوئيم.

حروف جز تنها قبل از اسم مي آيند. 

  تمرينها

1. عين الصحيح از النحطا في العبارات التالية : صحيح و غلط در عبارت هاي زير معين كن:

1. قصد الامام (ع) بحركته . اصلاح امّةٍ رسول الله (ص)

امام (ع) با حركتش اصلاح امت پيامبر خدا را قصد كرد

صحيح

2. انّ الساقد قبل توبة «حرّ»

همانا خدا توبه حر را پذيرفت .

صحيح

3 . وصلت قافله الامام (ع) الي الكوفة

كارون امام علي (ع) به كوفه رسيد

غلط

4 . ما ارسل اهل الكوفة الرسائل لدعوة الامام (ع)

اهل كوفي براي دعوت امام (ع) نامه ها نفرستادند

غلط 

 2 – اكمل الفراغ بالصيغة المناسبة .

جاهاي خالي را با صيغه مناسب پركن  

1. يَرفَعُ الْعملُ الصّالحُ درجة الانسانِ . (يَرْفَعُ – تَرفَعُ – يَرفعانِ)

2. العملُ الصالحُ يَرْفَعُ درجة الانسانِ (يَرْفَعْ – تَرْفَعُ – يرفعان)

3. العلمُ و الايمانُ يُقرّبانِ الانسانَ الي الله . ( تُقرّبانِ ، يُقربانِ ، يُقّرِبُ)

4. يُقرّبُ العلمُ و الايمانُ الانسانَ الي الله .( يُقرّبان ، تُقرَبُ ، يُقرّبُ )

5. المؤمنون يُصدقونُ و لا يكذبون‌ابداً . (يُصْدقون َ ، يَصْدُقُ، يصدقانِ)

6. يصدق المؤمنون َ و لا يكذبون ابداً . (يصدقُ - يصدقونَ – يصدقانِ)

7.الاُمهاتُ يتعبنَ انفسهنَّ في تربية الاولاد ِ ( تُتْعبنَ ، تُيعبْنَ ، تَُتْعبُ)

8 – تُتْعِبُ الأمهاتُ انفسهنَّ في تربية الاولاد (تُتْبّعنَ ، يُتْعِبْنَ ، تُتْعِبُ) 

  3 – املا الجرون من كلمات العبارات التالية .

جدول را از كلمه ها و عبارت هاي زير پر كن

1. يبشرُ الله المؤمنَ برحمته . خدا مؤمن را به رحمتش مژده مي دهد

2. يا موسي .... أخْرجْ قولكَ من الظّلمات الي النّور . اي موسي قوم خودت را از تاريكي ها به سوي نور درآور

3. و ذكُروا نعمة الله عليكم ......

و نعمت خدا را بر خودتان ياد آوريد

4. الْحسنةُ تذهبُ السّمية . نيكي بدي را مي برد  

انواع فاعل :

اسم ظاهر --> الله

ضمير بارز --> و

ضمير مستتر --> انت ، هي

مفعول به جار و مجرور :

مفعول به --> المؤمن ، قومُ ، نعمة َ، السّيئةُ

جار و مجرور--> رحمة ، من الظّلمات ، الي النّور ، عليكم 

  4 – ترجمه هاي زير را به عربي برگردان :

1. علم ، انسان را به خداوند نزديك مي كند.

الْعلمُ يُقرّبُ الانسانَ الي الله

2. وقت نماز رسيده است، الان مي رويم و نماز مي خوانيم .

قَدْ خانَ وقتُ الصّلاة ، نذهَبُ الْآنَ و نُصلّي .

3. آن ها نور حق را نديدند و از حقيقت دور شدند

اولئك ما ابعدوا نور الحقّ و ابْتعدوا عن الحقيقة 

  پرتوهاي قرآني‌:

الف – در كدام آيه از مشتقات «غفر» بكار نرفته است؟

1. و استغفرالله انّ الله كان غفوراً رحيما .

و از خدا آمرزش بخواه كه او آمرزنده و مهربان است

2. و ما اللهُ بغافلٍ عمّا تعملون

و خدا از آنچه مي كنيد غافل نيست

3. و انأ ادْعوكم الي الغدير الغفار

و من شما را به خداي تواناي بي همتا و آمرزنده دعوت مي كنم 

  ب: پيام آيه شريفه ي «اتأمرونَ النّاسَ‌ بالبّر و تنسونَ انْفُسَكُمْ » كدام است؟

بايد امر به معروف كرد

انسان بايد به علم خود عمل كند

لزوم نهي از منكر را نبايد فراموش كرد

انسان بايد خود نيكوكار باشد سپس ديگران را به كار نيك سفارش كند